Pagina's

donderdag 11 mei 2017

Slot in mineur

Stefan Kuipers

In de laatste ronde van de Meesterklasse stond er voor ons niet heel veel meer op het spel: degradatie was al niet meer mogelijk en met wat geluk hier en daar zou een derde plek wellicht nog mogelijk zijn. De scherpte was bij de meeste spelers duidelijk niet aanwezig.

Merijn van Delft kwam op het eerste bord met zwart uitstekend uit de opening tegen Twan Burg. Hij kon gaan hopen op een plusje, sloeg remise af, maar moest niet veel later een kwaliteit en de partij geven.
Foto: Karel van Delft


Op het tweede bord vond voor ons de belangrijkste match plaats, waar Nico Zwirs met winst op Martijn Dambacher zijn eerste GM-norm kon scoren. De opening verliep prima voor Nico, maar onverwacht liet hij het thematische kwaliteitsoffer op c3 toe. Zwart pakte wat pionnen mee en won daarna ook zijn kwaliteit terug. Nico vocht nog lang voor zijn norm, maar het mocht niet baten. Desalniettemin voor hem een uitstekend seizoen.

Arthur van de Oudeweetering kwam op bord drie met zwart ook prima uit de opening tegen Mischa Senders, maar werd ineens weggebluft en kon op zet 21 al opgeven.

Thomas Beerdsen stond op bord vier al vrij snel erg prettig tegen Jasper Broekmeulen. Wat volgde was een heleboel duw- en trekwerk met als resultaat een paar scheurtjes in de verdediging. Jammer genoeg miste Thomas zijn kansen en kon Jasper na lang zwoegen de remise veilig stellen.

Foto: Schaakstad Apeldoorn
De wedstrijd van Roeland Pruijssers tegen Jeroen Bosch op het vijfde bord was al vooruitgespeeld. Een enorm spektakelstuk waar Roeland een paar goede kansen had. Maar achteraf, met de engine erbij, is het natuurlijk gemakkelijk praten. Helaas moest hij berusten in eeuwig schaak.

Stefan Kuipers speelde op bord zes een wisselende partij tegen Rob Schoorl, die er al snel een stuk tegenaan gooide. Ondanks de ongelijke materiaal-verhouding was de partij geruime tijd in balans, tot Rob een toren blunderde en het plotsklaps klaar was.

Sjef Rijnaarts speelde op het zevende bord tegen Dirk van Dooren de beruchte Poisoned Pawn variant in de Najdorf. De partij van 29 zetten was in zijn geheel al eens eerder gespeeld in 2014 en eindigde toen ook in zetherhaling, dus daar valt niets op af te dingen.

Tim Lammens speelde op bord acht een goede opening tegen Niels Ondersteijn. Het kleine plusje werd echter iets te enthousiast uitgebouwd waarbij Niels materiaalwinst miste. Op zet 40 ging het echter alsnog mis voor Tim en kon hij zijn gewonnen stelling ineens direct opgeven.

Foto: Karel van Delft
Alexander Kabatianski had met zwart ook weinig problemen in de opening tegen Nargiz Umudova. Toen al zijn stukken goed stonden besloot hij echter twee stukken tegen een toren te geven, wat hem helemaal niets opleverde. Niet veel later was de vrijpion van Nargiz beslissend.

Armen Hachijan heeft zijn draai dit seizoen niet echt kunnen vinden en dat bleek ook uit zijn partij tegen Geert van der Stricht. Waar hij met wit vaak een gevaarlijke speler is, werd hij hier wel erg snel gecounterd en legde Geert de zwaktes in zijn stelling bloot. Armen probeerde nog wat te rommelen, maar ook dat mocht niet meer baten.

Met een 7,5-2,5 nederlaag eindigen we het seizoen toch enigszins in mineur. De doelstelling om niet te degraderen was al tijdig in het seizoen gehaald, maar daarna hebben we eigenlijk niet zoveel meer laten zien. De uitslag van deze match was misschien wat geflatteerd, maar op de beslissende momenten zijn we gewoon afgetroefd. Uiteindelijk levert het ons een zevende plek op en nog een individueel succes voor Nico Zwirs die zijn eerste IM-norm scoort, al had hij de laatste ronde natuurlijk op meer gehoopt.




partijen openen in nieuw venster of tabblad | partijen in pgn

't Andere verslag | foto's op Facebook | foto's in Dropbox




Geen opmerkingen:

Een reactie posten