Merijn van Delft
foto's op Google+
partijen openen in nieuw venster of tabblad | partijen in pgn
Kennemer Combinatie heeft goede zaken gedaan door in de eerste ronde van het nieuwe seizoen van MuConsult Apeldoorn te winnen. De cijfers spreken duidelijk taal, maar halverwege leek Apeldoorn juist de overhand te hebben. In het beruchte vierde speeluur trokken de Haarlemmers de wedstrijd naar zich toe.
Na een uur of twee spelen dacht ik dat we gingen winnen. Ik verwachtte dat Nico Zwirs zou gaan winnen van Tyro Bekedam en zelf had ik een gewonnen stelling tegen Ali Bitalzadeh. Roeland Pruijssers stond prima met wit aan het eerste bord tegen Loek van Wely en de rest van de stellingen leken me ongeveer in balans. Alleen Stefan Kuipers hing een beetje in de touwen tegen Quinten Ducarmon, maar ook daar had ik wel vertrouwen in.
Nico bracht Apeldoorn na drie uur spelen daadwerkelijk aan de leiding. Zijn jonge tegenstander had wat activiteit, maar de zwarte positionele troeven gaven de doorslag. Helaas was de voorsprong van korte duur, want de misplaatste witte loper op h5 kostte Armen Hachijan de partij tegen Lennart Dek. Een serieuze tegenslag was de fikse blunder die Alexander Kabatianski maakte in een saaie stelling tegen Miguoel Admiraal. Arthur van de Oudeweetering trok de stand gelijk door het toreneindspel te winnen van Max Kerkvliet.
Onze jonge talenten Thomas Beerdsen en Max Warmerdam lieten zien dat ze klaar zijn voor de Meesterklasse. Thomas wist David Klein behoorlijk in de tang te nemen, maar kwam uiteindelijk niet verder dan remise. Max kwam gewonnen te staan tegen Christov Kleijn, maar liet zijn tegenstander ontsnappen met remise. Een 3-3 tussenstand derhalve.
Inmiddels was de wedstrijd echter voorgoed gekanteld. Zelf begon ik van alles te missen en kwam zelfs verloren te staan tegen Ali. Loek had inmiddels de overhand tegen Roeland. Stefan hing nog steeds keurig in de touwen, maar de stelling van Sjef Rijnaarts tegen Jasel Lopez begon verdacht te worden. Met meer geluk dan wijsheid hield ik het eindspel remise, maar Roeland trok het uiteindelijk niet tegen Loek. Stefan had inmiddels de remise binnen handbereik, maar trapte in de laatste truc. Na de nederlaag van Sjef bleek dat we op 3,5 bordpunt waren blijven steken.
De conclusie is toch wel dat het in de Meesterklasse vooral op hardheid aankomt. Mooie stellingen zeggen niet zo veel, de punten worden verdeeld in het vierde speeluur. We hebben een sterk team waar de rek nog niet uit is, dus vol goede moed gaan we er de volgende ronde weer tegenaan.
Na een uur of twee spelen dacht ik dat we gingen winnen. Ik verwachtte dat Nico Zwirs zou gaan winnen van Tyro Bekedam en zelf had ik een gewonnen stelling tegen Ali Bitalzadeh. Roeland Pruijssers stond prima met wit aan het eerste bord tegen Loek van Wely en de rest van de stellingen leken me ongeveer in balans. Alleen Stefan Kuipers hing een beetje in de touwen tegen Quinten Ducarmon, maar ook daar had ik wel vertrouwen in.
Nico bracht Apeldoorn na drie uur spelen daadwerkelijk aan de leiding. Zijn jonge tegenstander had wat activiteit, maar de zwarte positionele troeven gaven de doorslag. Helaas was de voorsprong van korte duur, want de misplaatste witte loper op h5 kostte Armen Hachijan de partij tegen Lennart Dek. Een serieuze tegenslag was de fikse blunder die Alexander Kabatianski maakte in een saaie stelling tegen Miguoel Admiraal. Arthur van de Oudeweetering trok de stand gelijk door het toreneindspel te winnen van Max Kerkvliet.
Onze jonge talenten Thomas Beerdsen en Max Warmerdam lieten zien dat ze klaar zijn voor de Meesterklasse. Thomas wist David Klein behoorlijk in de tang te nemen, maar kwam uiteindelijk niet verder dan remise. Max kwam gewonnen te staan tegen Christov Kleijn, maar liet zijn tegenstander ontsnappen met remise. Een 3-3 tussenstand derhalve.
Inmiddels was de wedstrijd echter voorgoed gekanteld. Zelf begon ik van alles te missen en kwam zelfs verloren te staan tegen Ali. Loek had inmiddels de overhand tegen Roeland. Stefan hing nog steeds keurig in de touwen, maar de stelling van Sjef Rijnaarts tegen Jasel Lopez begon verdacht te worden. Met meer geluk dan wijsheid hield ik het eindspel remise, maar Roeland trok het uiteindelijk niet tegen Loek. Stefan had inmiddels de remise binnen handbereik, maar trapte in de laatste truc. Na de nederlaag van Sjef bleek dat we op 3,5 bordpunt waren blijven steken.
De conclusie is toch wel dat het in de Meesterklasse vooral op hardheid aankomt. Mooie stellingen zeggen niet zo veel, de punten worden verdeeld in het vierde speeluur. We hebben een sterk team waar de rek nog niet uit is, dus vol goede moed gaan we er de volgende ronde weer tegenaan.
foto's op Google+
partijen openen in nieuw venster of tabblad | partijen in pgn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten