Henk Vinkes
partijen openen in nieuw venster of tabblad | partijen in pgn
Als het team van MuConsult Apeldoorn 2 na ongeveer twee uur spelen met 3-0 voor staat, en dan toch nog met de billen dichtgeknepen een benauwde 4-4 mee naar huis neemt, mogen we niet klagen. In andere sporten zou je het hele team daarover kunnen aanspreken, bij schaken gaat het meer om individuen. Iedere speler is een punt waard en heeft evenveel invloed op de uitslag van de wedstrijd. De een zit te suffen, de ander schuift zijn tegenstander kinderlijk eenvoudig opzij, terwijl weer iemand anders in principe niets doet. En de teamleider mag daar weer een verhaaltje bij bedenken. Tja, wat nu weer nu eens vertellen over de Apeldoornse invasie in het Arnhemse.
Met de vijand mee op strooptocht zijn we natuurlijk vlot bij de locatie. Alle dreigingen en intimidaties hebben geen effect op Mick die we als verstekeling meenemen. Zelfs met het kielhalen lukt het niet, taai ventje die Mick. Eens zien of hij op bord net zo stug is. Martin moet dan maar de schaakstukken laten spreken. Maar Martin hoeft eigenlijk niets te doen want Mick gooit zijn eigen glazen in door te actief te spelen. De opening gaat nog maar net over in het middenspel als Mick te gretig de pion b2 denkt te kunnen slaan. Nu zijn er vele bekende partijen waarin wordt afgeraden om de pion op b2 te slaan, maar dan is het meestal een ander soort stelling en valt er vaak nog iets van te breien. Ik weet niet hoe hoog we de breicapaciteiten van Moeder Jolien kunnen inschatten maar, zelfs zij heeft niet genoeg bolletjes wol om dit drama recht te breien. De daarop volgende zet van Martin is dodelijk en het eerste punt kan ingevuld worden op het wedstrijdformulier. Mick is volledig weggespeeld door eigen toedoen en ik denk dat hij de lessen van Martin bij de analyse goed moet onthouden. Maar zijn trainers zullen hem dat ook wel vertellen.
Nou, en dan nog geen vijf minuten later staat het 2-0. Volgens Henk Eleveld deed zijn tegenstander Murat Duman alles fout wat hij maar fout kon doen. Tja, je moet zo vroeg in de opening nooit Pg4 doen, vooral als daarop een kinderlijk eenvoudige manier een pion mee wordt ingeleverd. Henk laat zich dat geen twee keer vertellen, maar de daarop volgende zelfdestructie is K.N.S.B. klasse onwaardig. Murat Duman komt met de koning naar g6 en als je je kop zover boven het maaiveld uitsteekt is het vragen om een afstraffing. Die voltrekt Henk dan ook zonder met zijn ogen te knipperen. Voor drie uur staan we met 2-0 voor. En het houdt niet op.
Marcel Boel laat duidelijk merken dat hij uit een zichtbaar onschuldige stelling soepel het voordeel in zijn voordeel op kan laten kantelen. Omstreeks de twintigste zet heeft hij diverse zwarte stukken op een dwaalspoor gebracht terwijl zijn eigen materiaal onrust in het zwarte kamp aan het stichten is. Het noodzaakt zwart om zijn dame in te leveren tegen toren en loper om een totale afstraffing te voorkomen. Volgens de hoogopgeleide geleerde schakers is het dan nog een technische kwestie voor de afhandeling maar dat is wel aan hem over te laten. Als Daan Holtackers dan ook nog zijn toren op een wel erg ongelukkige plek neerzet is het nog voor vier uur 3-0. En het zijn allemaal “witte” overwinningen, frappant…
Maar dan stokt de puntenmachine, zoals de Fransen het altijd zo mooi zeggen: het stopte Big Time, en wel echt Grande Temps! Nog geen drie kwartier later is de voorsprong als Snow for the Sun verdwenen. Waar te beginnen… Maarten weet het op zijn manier treffend te verwoorden: ik zat een beetje te suffen. Nu was zijn stelling na ruim vijftien zetten al niet prettig om te spelen maar verliezen was nog zeker niet aan de orde. Maar als je volkomen onnodig een volle toren in de aanbieding doet is niet aan te bevelen. Helaas, hij doet het toch en dat is op zich jammer. Wit had de winst moeten verdienen en niet zomaar in de schoot geworpen krijgen.
Kan je dat zeggen van Nikolai, nee niet echt. Hij toont strijdlust op een manier zoals we die van hem gewend zijn, de ene keer levert het winst of remise op. Maar helaas gaat het ook wel eens mis. Zoals hij na de partij zei: te lang op winst gespeeld. Maar voor je Nikolai hebt verslagen moet je eerst een volledig oerwoud van stukken uit de weg ruimen om aanspraak te kunnen maken op een punt. Zijn tegendreigingen komen van alle kanten. Dan uit het noorden, oosten en zuiden, en in het ergste geval van onderen. Niemand weet wat hij dan weer uit de hoed kan toveren. Maar de kunstjes bleven deze keer in de toverdoos en wit, Jochem Woestenburg, hoefde niet alle truken te gebruiken om de zwarte burcht binnen te dringen. Toen Nikolai zijn dame mocht inleveren vond hij het genoeg, ASV had weer een puntje terug gesprokkeld. Toch de volgende keer eens op remise spelen? Misschien levert dat wel een punt op.
Moet ik concluderen dat Freddie in zijn partij tegen Michiel Blok geen schijn van kans heeft gehad? Hmmm, ik zal me wel weer op glad ijs begeven maar zo ziet het er inderdaad naar uit. Zijn lijfopening, het Hollandsch, wordt compleet gekilled. De witte stukken vliegen van de ene kant naar de andere kant en Freddie kan alleen maar toekijken… ik doe even sokken om de ijzers, is het misschien minder gladjes. Hij krijgt totaal geen gelegenheid om zijn stukken te ontwikkelen, de zwarte koning is gevangen in het centrum en is daarmee een prachtig doelwit. Ja graag, even de Zamboni op het ijs… oh… het is al afgelopen? Er is een groot wak ontstaan en Freddie houdt het maar voor gezien, het is niet leuk om zo een partij te spelen. Zet de sneeuwmachine maar weer aan, alle zonkracht heeft de voorsprong laten ontdooien.
En hoe nu verder? Twee partijen zijn nog bezig: Jasper en Reint. Henk Eleveld werpt zich op als vliegende reporter als ik een volgende partij aan het ontcijferen ben. Dan weer als de brenger van geruststellend nieuws, maar het volgende moment weer met onheilspellende varianten. Als hij dat doet, ja dan kan hij niks meer. Maarrrr, dan moet hij het wel zien he… Maar als hij dat doet is er misschien nog hoop. Oh nee, dat verliest direct, ja het wordt nog een lange zit.
Reint speelt tegen teamleider Theo Jurries van ASV, een Modern Times Communicator, die er van uitgaat dat alles wel op zijn pootjes terecht komt. Hij vertrouwde er zelfs op dat de tegenstander op eigen kracht het thuishonk van ASV in Arnhem kon vinden op de landkaart, en het is gelukt Theo… ja ik had je gewaarschuwd ;-) Helaas was Erik Smit deze keer op de reservebank gezet, maar als hij er was geweest had hij kunnen genieten van de Olifant of iets vergelijkbaars. Iets waar hij zich eerder altijd van bediende maar toen hij er te bekend mee werd is hij ermee gestopt, misschien toch meer eens van stal halen? Het is een wilde opening waarin de ene piaffe wordt gevolgd door een pirouette op de vierkante centimeter. Maar Reint weet een klein voordeeltje vanuit de opening en middenspel te behouden tot aan de tijdcontrole. Hij ruilt af naar een eindspel van loper en paard tegen een toren. En dan gaat hij in de denktank, ik neem aan dat hij heeft zitten zoeken naar de winst die er vast wel ergens in heeft gezeten. Maar het zou ook maar zo kunnen zijn dat hij net niet teveel risico wilde nemen om het team in de problemen te brengen, mede omdat Jasper ook geen vorderingen maakte. En dan opeens… remise?! Theo Jurries kondigt aan dat hij 59… Th3 gaat spelen waardoor driemaal dezelfde stelling ontstaat. Reint lijkt totaal verbouwereerd, maar moet na het vliegensvlug reconstrueren van de partij toegeven dat het inderdaad zo is. En we draaien ons allemaal om naar de partij van Jasper Zwirs.
Wat zit er hier nog in het vat? Helaas niet genoeg voor winst. Een ietwat andere aanpak van het Siciliaans waar volgens die eerder genoemde kenners Jasper zich nog niet van bediend had. Het levert in ieder geval een interessante strijd op, maar die geen van beide partijen groot voordeel verschaft. Het is dan ook wel op eieren lopen, zo voorzichtig lijken ze beide te spelen. Een fout kan zomaar de wedstrijd beslissen. Jasper kijkt herhaaldelijk achterom om te zien of Reint al vorderingen maakt. Dat is zoals hierboven beschreven niet het geval. Om toch nog iets te proberen te forceren gaat hij via de g-lijn tot actie over, maar het haalt niets uit. De stelling is remise, er valt niets meer te halen.
Is dit een terechte uitslag, 4-4? Waarschijnlijk wel, we kwamen snel op een ruime voorsprong, maar toen was al duidelijk dat de overige borden er niet al te best voorstonden of niet tot winst konden komen. En dat bleek ook te kloppen. Waarschijnlijk had Reint misschien met iets meer bravoure voor winst kunnen gaan, maar ik zit niet achter het bord om de spanning van zijn partij echt te voelen, hij verloor in ieder geval niet. We gaan de in de volgende ronde uiteraard weer vol voor de winst, VAS mag zich alvast opmaken voor de aanval vanuit het oosten!
Met de vijand mee op strooptocht zijn we natuurlijk vlot bij de locatie. Alle dreigingen en intimidaties hebben geen effect op Mick die we als verstekeling meenemen. Zelfs met het kielhalen lukt het niet, taai ventje die Mick. Eens zien of hij op bord net zo stug is. Martin moet dan maar de schaakstukken laten spreken. Maar Martin hoeft eigenlijk niets te doen want Mick gooit zijn eigen glazen in door te actief te spelen. De opening gaat nog maar net over in het middenspel als Mick te gretig de pion b2 denkt te kunnen slaan. Nu zijn er vele bekende partijen waarin wordt afgeraden om de pion op b2 te slaan, maar dan is het meestal een ander soort stelling en valt er vaak nog iets van te breien. Ik weet niet hoe hoog we de breicapaciteiten van Moeder Jolien kunnen inschatten maar, zelfs zij heeft niet genoeg bolletjes wol om dit drama recht te breien. De daarop volgende zet van Martin is dodelijk en het eerste punt kan ingevuld worden op het wedstrijdformulier. Mick is volledig weggespeeld door eigen toedoen en ik denk dat hij de lessen van Martin bij de analyse goed moet onthouden. Maar zijn trainers zullen hem dat ook wel vertellen.
Nou, en dan nog geen vijf minuten later staat het 2-0. Volgens Henk Eleveld deed zijn tegenstander Murat Duman alles fout wat hij maar fout kon doen. Tja, je moet zo vroeg in de opening nooit Pg4 doen, vooral als daarop een kinderlijk eenvoudige manier een pion mee wordt ingeleverd. Henk laat zich dat geen twee keer vertellen, maar de daarop volgende zelfdestructie is K.N.S.B. klasse onwaardig. Murat Duman komt met de koning naar g6 en als je je kop zover boven het maaiveld uitsteekt is het vragen om een afstraffing. Die voltrekt Henk dan ook zonder met zijn ogen te knipperen. Voor drie uur staan we met 2-0 voor. En het houdt niet op.
Marcel Boel laat duidelijk merken dat hij uit een zichtbaar onschuldige stelling soepel het voordeel in zijn voordeel op kan laten kantelen. Omstreeks de twintigste zet heeft hij diverse zwarte stukken op een dwaalspoor gebracht terwijl zijn eigen materiaal onrust in het zwarte kamp aan het stichten is. Het noodzaakt zwart om zijn dame in te leveren tegen toren en loper om een totale afstraffing te voorkomen. Volgens de hoogopgeleide geleerde schakers is het dan nog een technische kwestie voor de afhandeling maar dat is wel aan hem over te laten. Als Daan Holtackers dan ook nog zijn toren op een wel erg ongelukkige plek neerzet is het nog voor vier uur 3-0. En het zijn allemaal “witte” overwinningen, frappant…
Maar dan stokt de puntenmachine, zoals de Fransen het altijd zo mooi zeggen: het stopte Big Time, en wel echt Grande Temps! Nog geen drie kwartier later is de voorsprong als Snow for the Sun verdwenen. Waar te beginnen… Maarten weet het op zijn manier treffend te verwoorden: ik zat een beetje te suffen. Nu was zijn stelling na ruim vijftien zetten al niet prettig om te spelen maar verliezen was nog zeker niet aan de orde. Maar als je volkomen onnodig een volle toren in de aanbieding doet is niet aan te bevelen. Helaas, hij doet het toch en dat is op zich jammer. Wit had de winst moeten verdienen en niet zomaar in de schoot geworpen krijgen.
Kan je dat zeggen van Nikolai, nee niet echt. Hij toont strijdlust op een manier zoals we die van hem gewend zijn, de ene keer levert het winst of remise op. Maar helaas gaat het ook wel eens mis. Zoals hij na de partij zei: te lang op winst gespeeld. Maar voor je Nikolai hebt verslagen moet je eerst een volledig oerwoud van stukken uit de weg ruimen om aanspraak te kunnen maken op een punt. Zijn tegendreigingen komen van alle kanten. Dan uit het noorden, oosten en zuiden, en in het ergste geval van onderen. Niemand weet wat hij dan weer uit de hoed kan toveren. Maar de kunstjes bleven deze keer in de toverdoos en wit, Jochem Woestenburg, hoefde niet alle truken te gebruiken om de zwarte burcht binnen te dringen. Toen Nikolai zijn dame mocht inleveren vond hij het genoeg, ASV had weer een puntje terug gesprokkeld. Toch de volgende keer eens op remise spelen? Misschien levert dat wel een punt op.
Moet ik concluderen dat Freddie in zijn partij tegen Michiel Blok geen schijn van kans heeft gehad? Hmmm, ik zal me wel weer op glad ijs begeven maar zo ziet het er inderdaad naar uit. Zijn lijfopening, het Hollandsch, wordt compleet gekilled. De witte stukken vliegen van de ene kant naar de andere kant en Freddie kan alleen maar toekijken… ik doe even sokken om de ijzers, is het misschien minder gladjes. Hij krijgt totaal geen gelegenheid om zijn stukken te ontwikkelen, de zwarte koning is gevangen in het centrum en is daarmee een prachtig doelwit. Ja graag, even de Zamboni op het ijs… oh… het is al afgelopen? Er is een groot wak ontstaan en Freddie houdt het maar voor gezien, het is niet leuk om zo een partij te spelen. Zet de sneeuwmachine maar weer aan, alle zonkracht heeft de voorsprong laten ontdooien.
En hoe nu verder? Twee partijen zijn nog bezig: Jasper en Reint. Henk Eleveld werpt zich op als vliegende reporter als ik een volgende partij aan het ontcijferen ben. Dan weer als de brenger van geruststellend nieuws, maar het volgende moment weer met onheilspellende varianten. Als hij dat doet, ja dan kan hij niks meer. Maarrrr, dan moet hij het wel zien he… Maar als hij dat doet is er misschien nog hoop. Oh nee, dat verliest direct, ja het wordt nog een lange zit.
Reint speelt tegen teamleider Theo Jurries van ASV, een Modern Times Communicator, die er van uitgaat dat alles wel op zijn pootjes terecht komt. Hij vertrouwde er zelfs op dat de tegenstander op eigen kracht het thuishonk van ASV in Arnhem kon vinden op de landkaart, en het is gelukt Theo… ja ik had je gewaarschuwd ;-) Helaas was Erik Smit deze keer op de reservebank gezet, maar als hij er was geweest had hij kunnen genieten van de Olifant of iets vergelijkbaars. Iets waar hij zich eerder altijd van bediende maar toen hij er te bekend mee werd is hij ermee gestopt, misschien toch meer eens van stal halen? Het is een wilde opening waarin de ene piaffe wordt gevolgd door een pirouette op de vierkante centimeter. Maar Reint weet een klein voordeeltje vanuit de opening en middenspel te behouden tot aan de tijdcontrole. Hij ruilt af naar een eindspel van loper en paard tegen een toren. En dan gaat hij in de denktank, ik neem aan dat hij heeft zitten zoeken naar de winst die er vast wel ergens in heeft gezeten. Maar het zou ook maar zo kunnen zijn dat hij net niet teveel risico wilde nemen om het team in de problemen te brengen, mede omdat Jasper ook geen vorderingen maakte. En dan opeens… remise?! Theo Jurries kondigt aan dat hij 59… Th3 gaat spelen waardoor driemaal dezelfde stelling ontstaat. Reint lijkt totaal verbouwereerd, maar moet na het vliegensvlug reconstrueren van de partij toegeven dat het inderdaad zo is. En we draaien ons allemaal om naar de partij van Jasper Zwirs.
Wat zit er hier nog in het vat? Helaas niet genoeg voor winst. Een ietwat andere aanpak van het Siciliaans waar volgens die eerder genoemde kenners Jasper zich nog niet van bediend had. Het levert in ieder geval een interessante strijd op, maar die geen van beide partijen groot voordeel verschaft. Het is dan ook wel op eieren lopen, zo voorzichtig lijken ze beide te spelen. Een fout kan zomaar de wedstrijd beslissen. Jasper kijkt herhaaldelijk achterom om te zien of Reint al vorderingen maakt. Dat is zoals hierboven beschreven niet het geval. Om toch nog iets te proberen te forceren gaat hij via de g-lijn tot actie over, maar het haalt niets uit. De stelling is remise, er valt niets meer te halen.
Is dit een terechte uitslag, 4-4? Waarschijnlijk wel, we kwamen snel op een ruime voorsprong, maar toen was al duidelijk dat de overige borden er niet al te best voorstonden of niet tot winst konden komen. En dat bleek ook te kloppen. Waarschijnlijk had Reint misschien met iets meer bravoure voor winst kunnen gaan, maar ik zit niet achter het bord om de spanning van zijn partij echt te voelen, hij verloor in ieder geval niet. We gaan de in de volgende ronde uiteraard weer vol voor de winst, VAS mag zich alvast opmaken voor de aanval vanuit het oosten!
partijen openen in nieuw venster of tabblad | partijen in pgn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten