Henk Vinkes
partijen openen in nieuw venster of tabblad | partijen in pgn
Het is een meisje, en ze noemen haar Maud! Betoverend, mooi en liefdevol wordt ze verwelkomd in deze wereld door haar ouders Martin en Paula. Het heuglijke nieuws kwam twee dagen nadat het tweede team zijn wedstrijd in de zesde ronde speelde in Leiden tegen Philidor. Om niet door alle stress beïnvloed te worden en daardoor totaal verkeerde zetten te doen had Martin zichzelf bij voorbaat al buiten de selectie gezet. Begrijpelijk, want ik denk dat die spanning groter is dan dat ooit bij een potje schaken zal gebeuren… alhoewel… Die spanning wilde de wedstrijdleider ook met alle geweld (bij wijze van spreken) voorkomen, want een ander teamlid dat binnenkort dezelfde spanning zal meemaken mocht zijn telefoon niet in de buurt naast het bord hebben liggen. Een onderhandelingspoging werd zonder pardon van tafel geveegd, nou ja, om het anders te zeggen: de teamleider mocht direct vertrekken naar zijn tafeltje voor die middag nadat dit oordeel was uitgesproken, en kwam daar ook niet meer achter vandaan!
Maar nog even namens alle teamleden: Martin en Paula, heel veel geluk toegewenst met jullie Maud en dat zij een wolk van een meid mag worden; ome Freddie, ome Erik, ome Marcel en ome Henk en Henk zullen een fantastisch oppas zijn! En uiteraard zullen er nog meer zijn die die taak op zich willen nemen!
Philidor Leiden dus. En daarvan het tweede team was deze ronde de tegenstander. Die moesten we koste wat het kost in het stof laten bijten, want we kunnen er niet vanuit gaan dat de andere teams ons zo maar helpen op weg naar de tweede klasse. Door de afwezigheid van Martin en later ook Jasper, hadden we Frie van Belle bereid gevonden in te vallen. Voor hem een primeur bij Schaakstad Apeldoorn. Het verschil in speelsterkte als je naar de cijfers kijkt is enorm, er is een verschil van bijna 200 ELO-punten, dat moest er op de borden dan ook toch wel duidelijk uitkomen.
Maar de eerste die niet zeker van zijn zaak is en remise krijgt aangeboden, is Erik Smit. Met een simpel F#$%^ op, mag hij namens mij weer doorgaan met de partij, want eerlijk gezegd moet hij toch wel duidelijk het verschil kunnen maken, als je zoveel hoger wordt ingeschat. Maar het gebrek aan ritme geeft hem geen fijn gevoel, misschien is hij bang om in het zwaard te lopen dat nog gewoon in de schede zit, die vrees is er echt niet. Zover laat hij het echter niet komen en hij besluit snel daarna om de partij toch in remise te laten eindigen. Laten we hopen dat het soepele gevoel voor de stukken snel weer terugkomt.
“Een heerlijk potje” is het simpele maar duidelijke commentaar van Marcel na afloop. Tja, beter kun je het niet beschrijven! De voorsprong is daar, en die zullen we ook niet meer afstaan die middag.
Want met hetzelfde plezier als waarmee Marcel zijn partij speelt, doet Freddie dat ook, alhoewel het hier iets langer duurt voordat het evenwicht in zijn voordeel verbroken wordt. Tegenstander Robin Wooter houdt lange tijd een klein voordeeltje vanuit de opening, maar kan niet het plan vinden dat hem nog meer voordeel op zou leveren.
Want de zwarte aanval is in alle opzichten net iets eerder ter plekke. En als de laatste dreigende pion in het doosje wordt gedaan, is het met de pret gedaan, winst voor Freddie. Het gaat lekker, voorsprong van twee punten: 2½-½.
En ook Nikolai sluit zich eindelijk weer eens aan bij de winnaars van de dag met een partij uit één stuk! Ik heb het al wel vaker vermeld dat de partijen van Nikolai zich vaak op diverse fronten afspelen. Op de koningsvleugel, damevleugel, onder het bord, in de zijlijnen naast de klokken en zo nog meer, noem het maar op. Deze partij onderscheidde zich daar niet echt van. De openingsrituelen zijn overbekend, en na verloop van tijd ontstaat er een beeld dat alle kanten op kan. En vandaag ging het de goede kant op. In de eerste fase van de partij werd de koningsvleugel vastgelegd, waarna het strijdgewoel zich verplaatste naar de damevleugel. Langzaam maar zeker verhoogde hij de druk op de zwarte stelling terwijl die al vrijwel geen bewegingsvrijheid meer had. Het zwarte bastion moest een keer in elkaar storten en dat gebeurde ook. Goed om te zien dat Nikolai deze partij de touwtjes volledig in handen had en ze niet liet vieren. Een verdiende overwinning! Stand 3½-½, het gaat lekker.
Het is een… blijft bij Reint nog even in het ongewisse, we wachten in spanning af. Op zich kon hij nog een “beetje rustig” achter het bord zitten, dit in tegenstelling tot Martin. Maar de gedachten zullen tot op zekere hoogte begrijpelijkerwijs bij het thuisfront geweest zijn. Scandinavische opening, waarin Reint vrij snel de openingsproblemen uit de wereld helpt en daarna probeert het voordeel naar zich toe te trekken. Met een misplaatste loper bezorgt wit zichzelf de nodige problemen en daar richt zwart zich op. Maar het is niet genoeg voor Reint om beslissend voordeel te behalen, en als hij dan remise aangeboden krijgt, kijkt hij mij twee keer vragend of hij het wel aan mag nemen. Ja Reint, dat mag want bij de andere borden ziet het er goed uit, de overwinning is aanstaande!
Want al op de dertiende zet had Henk Eleveld de stelling van Maarten van Veen (met zwart) tot een puinhoop kunnen verbouwen. Toen ik hem dat via de e-mail vertelde was zijn reactie dat hij het wel gezien had, behalve die ene zet Pe6 die de dame zou winnen.
En wederom volgens Henk tijdens de persconferentie doet hij het dan nog niet helemaal perfect. Te snel met de pionnen naar voren, waar iets meer geduld had geholpen. Whatever, zwart helpt nog een beetje mee, en de matchwinst is daarmee binnen, stand 5-1.
Ook de tegenstander van Maarten Beekhuis is zeer behulpzaam geweest om niet te winnen of remise te spelen. In een Spaanse opening verdwijnen bijna alle stukken na vijfentwintig zetten al in het doosje (eh, naast het bord), en blijven een loper en een paard in de strijd tegen elkaar over. Een remise is dan de meest logische uitslag want er blijven ook steeds minder pionnen over. Waarom dan zo lang door blijven spelen? Omdat je de illusie hebt dat die ene pion wel door kan lopen en zwart een foutje maakt? Echt niet, maar let wel even op die twee zwarte pionnen die door dreigen te lopen. Eentje daarvan wordt vrijgespeeld en wit (Hans van Steijn) moet zijn paard daarvoor inleveren. En dan nog moet het te houden zijn voor wit. Maar nee, hij gaat toch in de fout als hij het verkeerde plan kiest waardoor Maarten zijn loper als blokkade in kan zetten. Opeens kan wit niets meer doen en worden al zijn pionnen nietszeggende houtjes in een spelletje Halma. Een onverwacht winstpunt, maar niet minder welkom. De overwinning smaakt steeds beter. 6-1.
En om niet echt op te vallen speelt invaller Frie van Belle nog steeds door. Nou ja, hij niet echt, maar zijn tegenstander die de eer van Philidor wil redden. Als ik eerder op de middag de stelling bekijk valt er niet veel te klagen. Een leuk pionnencollectief op de damevleugel dat de overkant al kan ruiken. En hij doet er nog een schepje bovenop door ze alle drie helemaal de vrije loop te geven. Daarvoor geeft hij wel een loper in bruikleen, en die hem eigenlijk de kop hadden moeten kosten. Want het stukoffer is niet helemaal correct volgens de schaakengines. In feite had Ton Kohlbeck zo over Frie van Belle heen kunnen walsen, maar hij ziet de directe winst niet die bestond uit een directe koningsaanval. De stukken stonden er mooi voor geposteerd. In plaats daarvan kiest hij ervoor om de in zijn ogen gevaarlijke pionnen op te ruimen. Het lijkt op zich een verstandige actie, want hij houdt er wel een klein voordeeltje aan over. Maar het is zo klein dat het niet meer genoeg is voor winst, en Frie vraagt triomfantelijk of hij dan eindelijk remise mag aannemen of aanbieden. Uiteraard mag hij dat en behalen we een degelijke overwinning zonder verliespartijen. Einduitslag 6½-1½.
We zijn ook op geen enkel bord echt in de problemen gekomen want misschien wel duidelijk wordt gemaakt in de ELO-cijfers. De volgende ronde moeten we tegen Amsterdam-West dat deze ronde een gelijkspel moest toestaan aan ASV uit Arnhem. Mede daardoor staan wij nu aan kop en omdat we duidelijk een beter doelsaldo hebben. 11 maart lijkt de beslissing te vallen in deze klasse 3C. We gaan ervoor!
Maar nog even namens alle teamleden: Martin en Paula, heel veel geluk toegewenst met jullie Maud en dat zij een wolk van een meid mag worden; ome Freddie, ome Erik, ome Marcel en ome Henk en Henk zullen een fantastisch oppas zijn! En uiteraard zullen er nog meer zijn die die taak op zich willen nemen!
Philidor Leiden dus. En daarvan het tweede team was deze ronde de tegenstander. Die moesten we koste wat het kost in het stof laten bijten, want we kunnen er niet vanuit gaan dat de andere teams ons zo maar helpen op weg naar de tweede klasse. Door de afwezigheid van Martin en later ook Jasper, hadden we Frie van Belle bereid gevonden in te vallen. Voor hem een primeur bij Schaakstad Apeldoorn. Het verschil in speelsterkte als je naar de cijfers kijkt is enorm, er is een verschil van bijna 200 ELO-punten, dat moest er op de borden dan ook toch wel duidelijk uitkomen.
Maar de eerste die niet zeker van zijn zaak is en remise krijgt aangeboden, is Erik Smit. Met een simpel F#$%^ op, mag hij namens mij weer doorgaan met de partij, want eerlijk gezegd moet hij toch wel duidelijk het verschil kunnen maken, als je zoveel hoger wordt ingeschat. Maar het gebrek aan ritme geeft hem geen fijn gevoel, misschien is hij bang om in het zwaard te lopen dat nog gewoon in de schede zit, die vrees is er echt niet. Zover laat hij het echter niet komen en hij besluit snel daarna om de partij toch in remise te laten eindigen. Laten we hopen dat het soepele gevoel voor de stukken snel weer terugkomt.
 | Intussen zit Marcel Boel aan het eerste bord volop te genieten van de heerlijke stelling die hij op zijn bord heeft gekregen. In een Franse partij is het al heel snel duidelijk dat hij het wedstrijdverloop bepaald. Zwart, Wessel Braggaar, kan alleen maar toekijken hoe Marcel de zwarte koning onder vuur neemt, en vooral als zwart dan ook nog kort (in plaats van) lang rokeert, is het een kwestie van tijd dat het eerste punt van de middag binnengehaald gaat worden. Met g4-g5 breekt hij volledig door de zwarte linies heen en er is geen lieve moeder meer die hier kan helpen. |
Want met hetzelfde plezier als waarmee Marcel zijn partij speelt, doet Freddie dat ook, alhoewel het hier iets langer duurt voordat het evenwicht in zijn voordeel verbroken wordt. Tegenstander Robin Wooter houdt lange tijd een klein voordeeltje vanuit de opening, maar kan niet het plan vinden dat hem nog meer voordeel op zou leveren.
| Daarentegen begint Freddie op de damevleugel een op zich ongevaarlijk uitziende opmars van diverse pionnen. De witte koning komt daardoor een beetje op de tocht te staan omdat wit druk bezig is met een offensief tegen de zwarte koning. Soms moet je je eigen koning ook nog bescherming bieden. Had hij nu toch maar gezorgd voor iets meer verdedigende maatregelen bij zijn koning, want als hij een identiek lijkende tegenaanval wil doen komt hij bedrogen uit. Schijnbaar gaat er veel dreiging uit van alle pionnen die zich in de buurt van de zwarte koning hebben geposteerd, maar alles wordt binnen een paar zetten geneutraliseerd. |  |
En ook Nikolai sluit zich eindelijk weer eens aan bij de winnaars van de dag met een partij uit één stuk! Ik heb het al wel vaker vermeld dat de partijen van Nikolai zich vaak op diverse fronten afspelen. Op de koningsvleugel, damevleugel, onder het bord, in de zijlijnen naast de klokken en zo nog meer, noem het maar op. Deze partij onderscheidde zich daar niet echt van. De openingsrituelen zijn overbekend, en na verloop van tijd ontstaat er een beeld dat alle kanten op kan. En vandaag ging het de goede kant op. In de eerste fase van de partij werd de koningsvleugel vastgelegd, waarna het strijdgewoel zich verplaatste naar de damevleugel. Langzaam maar zeker verhoogde hij de druk op de zwarte stelling terwijl die al vrijwel geen bewegingsvrijheid meer had. Het zwarte bastion moest een keer in elkaar storten en dat gebeurde ook. Goed om te zien dat Nikolai deze partij de touwtjes volledig in handen had en ze niet liet vieren. Een verdiende overwinning! Stand 3½-½, het gaat lekker.
Het is een… blijft bij Reint nog even in het ongewisse, we wachten in spanning af. Op zich kon hij nog een “beetje rustig” achter het bord zitten, dit in tegenstelling tot Martin. Maar de gedachten zullen tot op zekere hoogte begrijpelijkerwijs bij het thuisfront geweest zijn. Scandinavische opening, waarin Reint vrij snel de openingsproblemen uit de wereld helpt en daarna probeert het voordeel naar zich toe te trekken. Met een misplaatste loper bezorgt wit zichzelf de nodige problemen en daar richt zwart zich op. Maar het is niet genoeg voor Reint om beslissend voordeel te behalen, en als hij dan remise aangeboden krijgt, kijkt hij mij twee keer vragend of hij het wel aan mag nemen. Ja Reint, dat mag want bij de andere borden ziet het er goed uit, de overwinning is aanstaande!
Want al op de dertiende zet had Henk Eleveld de stelling van Maarten van Veen (met zwart) tot een puinhoop kunnen verbouwen. Toen ik hem dat via de e-mail vertelde was zijn reactie dat hij het wel gezien had, behalve die ene zet Pe6 die de dame zou winnen.
 | Tevens zocht hij allerlei uitvluchten dat hij nog niet was warm gedraaid en dat hij het tweede matchpunt wilde binnenhalen. Ach, wat maakt het ook uit, het punt zou vanzelf volgen. Hmmm, daar zijn de geleerden het niet over eens geworden want, zoals hij het zelf verwoordde, gaf hij een gewonnen pion weer terug doordat hij een zet over het hoofd zag. En kon hij weer opnieuw beginnen. En nu duurde het wel lang voordat er weer licht in de duisternis kwam. Net voor de veertigste zet weet hij eindelijk door te breken, wint een pion en daarna nog een, en de winst is een kwestie van tijd. |
Ook de tegenstander van Maarten Beekhuis is zeer behulpzaam geweest om niet te winnen of remise te spelen. In een Spaanse opening verdwijnen bijna alle stukken na vijfentwintig zetten al in het doosje (eh, naast het bord), en blijven een loper en een paard in de strijd tegen elkaar over. Een remise is dan de meest logische uitslag want er blijven ook steeds minder pionnen over. Waarom dan zo lang door blijven spelen? Omdat je de illusie hebt dat die ene pion wel door kan lopen en zwart een foutje maakt? Echt niet, maar let wel even op die twee zwarte pionnen die door dreigen te lopen. Eentje daarvan wordt vrijgespeeld en wit (Hans van Steijn) moet zijn paard daarvoor inleveren. En dan nog moet het te houden zijn voor wit. Maar nee, hij gaat toch in de fout als hij het verkeerde plan kiest waardoor Maarten zijn loper als blokkade in kan zetten. Opeens kan wit niets meer doen en worden al zijn pionnen nietszeggende houtjes in een spelletje Halma. Een onverwacht winstpunt, maar niet minder welkom. De overwinning smaakt steeds beter. 6-1.
We zijn ook op geen enkel bord echt in de problemen gekomen want misschien wel duidelijk wordt gemaakt in de ELO-cijfers. De volgende ronde moeten we tegen Amsterdam-West dat deze ronde een gelijkspel moest toestaan aan ASV uit Arnhem. Mede daardoor staan wij nu aan kop en omdat we duidelijk een beter doelsaldo hebben. 11 maart lijkt de beslissing te vallen in deze klasse 3C. We gaan ervoor!
partijen openen in nieuw venster of tabblad | partijen in pgn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten